ING moet 25 mille betalen na dubbel zorgplichtverzuim rond KEW

1. 10 mei 2023
2. 1 reactie

(Kifid-uitspraak GC 2023-0338) ING Bank moet 25.000 euro schadevergoeding betalen wegens zorgplichtverzuim. De bank verzuimde de KEW te betrekken bij haar advisering in 2001 en informeerde de consumenten niet over de latere fiscale wetswijzigingen bij de KEW.

In 2001 hebben de consumenten bij ING Bank een hypothecaire geldlening met een daaraan verpande kapitaalverzekering afgesloten. Deze verzekering kon gekoppeld worden aan de eigen woning (Kapitaalverzekering Eigen woning, KEW) zodat gedurende de periode van kapitaalopbouw geen belasting over de opgebouwde waarde hoefde te worden betaald. Uiteindelijk heeft de koppeling niet plaatsgevonden. Sinds 2013 is een dergelijke koppeling door een wetswijziging ook niet meer mogelijk. De Geschillencommissie oordeelt dat de bank is tekortgeschoten in de nakoming van haar verplichtingen jegens de consumenten, omdat de bank de consumenten niet tijdig over die wetswijziging heeft geïnformeerd.

Informeren over relevante fiscale (wets)wizjigingen verplicht

Naar het oordeel van de commissie is “de bank als adviseur van de consumenten verplicht de consumenten te informeren en te adviseren over fiscale (wets)wijzigingen die relevant zijn voor het product waarover zij hen adviseert.

“Volgens de consumenten heeft de bank in 2001 nagelaten om de verzekering aan te merken als KEW en heeft zij dit tijdens de advisering ook niet met de consumenten besproken. De bank betwist deze stelling en voert aan dat in 2001 het hervormde belastingstelsel is ingevoerd en dat daar veel media-aandacht voor is geweest. Volgens de bank konden de consumenten dus op de hoogte zijn van de voor- en nadelen van het al dan niet aanmerken van de verzekering als KEW. Bovendien kan door de verstreken tijd niet meer worden gereconstrueerd hoe destijds de advisering is verlopen.

“De commissie passeert het verweer van de bank. Op de bank als adviseur rust een verzwaarde motiveringsplicht als het gaat om het advies dat zij destijds heeft gegeven. De adviseur is degene die bij uitstek in staat is inzicht te geven hoe hij tot zijn advies is gekomen. Deze verzwaarde motiveringsplicht betekent dat de bank ter motivering van haar betwisting van de stellingen van de consumenten voldoende feitelijke gegevens, zoals een adviesrapport of notities van het adviesgesprek, moet verstrekken om de
consumenten aanknopingspunten te verschaffen voor een eventuele bewijslevering. De bank heeft die documenten niet overgelegd. Naar eigen zeggen kan door de verstreken tijd niet meer worden gereconstrueerd hoe destijds de advisering is verlopen. De commissie merkt hierover op dat het tot de zorgplicht van de bank hoort op zodanige wijze een administratie te voeren en daartoe behorende bescheiden en andere gegevensdragers op zodanige wijze te bewaren, dat te allen tijde haar rechten en plichten kunnen worden gekend. Deze plicht bestaat in elk geval gedurende de looptijd van het geadviseerde product, in dit geval de geldlening.

“Ook over de invoering van de Wet herziening fiscale behandeling eigen woning in 2013 moest de bank als adviseur de consumenten informeren. De bank heeft op geen enkele wijze aangetoond dat de bank en de verzekeraar de brieven daadwerkelijk aan de consumenten hebben verstuurd, laat staan dat de consumenten die ook hebben ontvangen. De commissie oordeelt daarom dat de bank de consumenten in 2013 niet heeft geïnformeerd over de invoering van de Wet herziening fiscale behandeling eigen woning en de gevolgen ervan voor de consumenten. Dit betekent dat bank is tekortgeschoten in haar informatieverplichtingen jegens de consumenten.

“Het door de consumenten genoemde schadebedrag van 25.000 euro moet bij gebrek aan serieuze betwisting door de bank worden toegewezen.”