Adviseur kan niet aantonen dat klant voor Inkomensverklaring zou zorgen

1. 7 augustus 2023
2. 0 reacties

(Kifid-uitspraak GC 2023-0595) De Geschillencommissie beslist dat de hypotheekadviseur een bedrag van 1.797,50 euro aan de consument vergoedt.

De consument heeft zich tot de adviseur gewend voor het verkrijgen van een verhoging van de bestaande hypothecaire geldlening bij zijn geldverstrekker. Het traject heeft niet tot de gewenste financiering geleid en de consument heeft zich over het traject bij de adviseur beklaagd waarna de adviseur bij wijze van tegemoetkoming de helft van de advieskosten heeft kwijtgescholden. In de procedure bij Kifid heeft de consument een aanvullende schadevergoeding gevorderd voor de (resterende) advieskosten en de kosten voor de taxatie. De adviseur heeft de stellingen van de consument niet voldoende betwist en de commissie heeft de vordering van de consument toegewezen.

De Geschillencommissie: “De schade die door de consument is gevorderd vindt uiteindelijk haar grondslag in de vraag of de adviseur rekening moest houden met de omstandigheid dat de consument geen Inkomensverklaring zou kunnen verkrijgen. Voor de commissie is komen vast te staan dat vóór het ondertekenen van de overeenkomst van opdracht voor partijen duidelijk was dat een taxatierapport benodigd was voor de aanvraag en dat het pensioeninkomen van de consument niet toereikend was voor de gewenste financiering.

“Voor de commissie is ook komen vast te staan dat de noodzaak van een Inkomensverklaring en de criteria daarvoor bij de adviseur bekend waren vóór het ondertekenen van de overeenkomst van opdracht door partijen. De adviseur heeft verklaard dat hij dit met de consument heeft besproken en dat de consument heeft toegezegd dat hij zorg zou dragen voor een Inkomensverklaring zodat de financiering doorgang kon vinden. Deze stelling is door de consument betwist.

“Nergens uit volgt de door de adviseur gestelde toezegging van de consument. Gelet op deze omstandigheid kan het verweer van de adviseur niet worden gevolgd. Uit de stukken blijkt immers de onbekendheid van de consument met een dergelijke verklaring. De adviseur is daarmee uitgegaan van een onjuiste veronderstelling hetgeen tot schade bij de consument heeft geleid. De adviseur heeft naar het oordeel van de commissie in het onderhavige geval de op hem rustende verplichting, om de zorgvuldigheid te betrachten die van een redelijk bekwaam en redelijk handelend vakgenoot mag worden verwacht, geschonden. Nu de adviseur heeft aangevoerd dat als hij wist dat de consument niet voor een Inkomensverklaring zou kunnen zorgdragen hij het traject tijdig had gestaakt waarbij de consument geen advieskosten en geen taxatiekosten verschuldigd was geworden, bevestigt hij daarmee de schade van de consument.”